سلام صحنه جالبی که دیروز از نظر چند نفر مثل هم گذشت و چند نفر همه روایت گر آن بودند من نیز سهم خودم را می نویسم که بی انصافی نکرده باشم...

 لحظه ای سرم را چرخاندم و پیرزنی را دیدم که روی بالکن خانه اش عکس دو فرزند شهیدش را دست گرفته و منتظر دیدار یار است با تکیه ای که به اعصای چوبی داده بود همه اش می ترسیدم که نکند خدایی ناکرده روی زمین بیفتد.بی اختیار چشمان خود را به او دوختم دیدم که برای اولاد نبی دست تکان می دهد و سیل اشکش بی اختیار جاری بود .

پیش خودم گفتم از روی آن بالکن یعنی آقا او را می بیند آن هم با آن فاصله وقتی آقا وارد آنجا شد دقت کردم و دیدم که آقا بی اختیار دست خود را زیر عینکش برد و اشکهایش را که پاسخ اشکهای مادر شهید بود با دست پاک می کرد و لحظه ای دیگر دست خود را آنقدر بالا نگه داشت که من مطمئن بودم فقط در پاسخ نشان آن عکسها بود. 

_______________________

شهدا در قهقه مستانه عند ربهم یرزقونند...

نوشته شده توسط : لاهوت

نظرات ديگران [ نظر]